 Nur Anneciğim Bir merhamet mevsimiydi ahtımız Şafağıma doğan nur anneciğim. Gülüşünle ak olurdu bahtımız, Senden uzak kalmak zor anneciğim.
Yüreğimde meltem gibi esensin, Önümde kasırgaları kesensin. Bana yürek yakan sadece sensin Vuslata bir hayal kur anneciğim.
Yüreğin misali bir cennet yurdu Orada tüm çocukların uyurdu. Bu gurbetki beni senden ayırdı, Ayrılık vehmini vur anneciğim.
Yanında olunca ilkbahardayım Senden ayrılalı kışta kardayım. Kader buydu, şimdi uzaklardayım Uzat ellerini ver anneciğim.
Senden başka kimse beni aramaz Başımı okşamaz, saçım taramaz. Bu yaramı hiç kimseler saramaz, Gel de bu yaramı sar anneciğim.
Sevda mevsiminden bir ses ver bana Cennet ayakların altında ana.! Yolumu kaybettim muhtacım sana, Gözlerinde güneş var anneciğim.
Cennet goncaları nurlu yüzünde Sevgi dolu her dediğin sözünde Hala bebeğim senin gözünde, Ne olur başımda dur anneciğim.
Mor sümbüller yüreğinde bittiler, Gül bahçende tüm bülbüller öttüler Niceleri terk edipte gittiler, Cihanda tek gerçek yar anneciğim. | | Saffet Çakır |
|